Θα στενοχωρήσω φίλους αλλά θα το γράψω.
Είμαστε πια στο οριακό σημείο όπου το κόστος παραμονής στο ευρώ τείνει να ξεπεράσει το grexit.
Συγγνώμη που το γράφω, είμαι υπέρ του ευρώ, αλλά αυτή είναι και η αλήθεια πια.
Αν το ΑΕΠ πέσει κάτω των 150 δις πρέπει να σκεφτούμε εναλλακτικές.
...Με όποιο τρόπο βάλεις τα σενάρια κάτω, τα κουκιά πια δεν βγαίνουν. Ναι πριν έβγαιναν αν με ρωτήσετε, μέχρι και την άνοιξη.
Με δεδομένο, ότι το άνοιγμα των επαγγελμάτων δεν θα γίνει, όπως ούτε και η άρση μονιμότητας στο δημόσιο, και οι συντεχνίες θα συνεχίσουν να "κυβερνούν" η μόνη λύση που βλέπω πια, είναι το ξεκαθάρισμα των λογαριασμών εκτός ευρώ.
Η επιλογή είναι είτε αυτή (με ότι συνεπάγεται) ή ξένη επιτροπεία.
Δεν θεωρώ οτι υπάρχει εύκολη απάντηση και στα δύο. Ίσως η ξένη εποπτεία- επιτροπεία να περνάει μέσα από αλλαγή απλά διαχειριστών. δεν ξέρω. Αν μέχρι στιγμής οι σύμβουλοι της ΕΕ και του ΔΝΤ δεν έχουν καταφέρει τίποτα γιατί να τα καταφέρουν στο μέλλον? Απ την άλλη αν αναλάβουν τα «σημεία κλειδιά» των υπουργείων και των οργανώσεων μήπως τελικά μπορέσουν να εξαρθρώσουν πιο εύκολα την διαφθορά και τους μηχανισμούς της?
Προσοχή δεν αναφέρομαι στο να στηρίξουμε τις ηλιθιότητες των ΑΣΥΝΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ του ΚΚΕ και της Χ.Α. Καμία σχέση. Μιλάω για την θεωρία του σοκ, επιστροφή στην δραχμή (μόνο ως αποθεματικό νόμισμα), συναλλαγές με ευρώ, πληρωμές του δημοσίου τομέα για μισθούς και συντάξεις για 6 μήνες μόνο σε ένα ελάχιστο ποσό (500 € πχ θέλει ψάξιμο αυτό), παροχή δελτίων για κοινωνικά αγαθά, απαγόρευση αγοροπωλησίας γης και ξεκαθάρισμα των συντεχνιών. Κανονικό χρεοστάσιο δηλαδή.
Δεν βλέπω πως η Ελληνική Κοινωνία θα ξυπνήσει απ τον λήθαργό της. Δεν ξέρω, υπόθεση εργασίας κάνω και ‘γω. Τον Π/Υ δεν τον έχω δει πλήρη ακόμα, έχω δει τα επιμέρους που θα κοπούν όμως.
Κατανοώ ότι το πρόβλημα είναι διττό, απ την μία το πραγματικό χρηματικό χρέος, απ την άλλη η διαφθορά και οι συντεχνίες ως μηχανισμό που το παράγει, αλλά πια φτάσαμε στο σημείο να έχει πιστεί ο λαός οτι οι διαρθρωτικές αλλαγές είναι κακές. Αν η πλειοψηφία το νομίζει αυτό, ποιοι είμαστε εμείς να αντιταχθούμε?
Να σας αναφέρω και δύο παραδείγματα
Το πρώτο που το διασταύρωσα και με άλλους πολίτες που έχουν καταστήματα εστίασης είναι το εξής.
Πέρασε η διάταξη περί του όταν δεν κόβεις απόδειξη ο άλλος να φεύγει χωρίς να πληρώσει. Με το που μαθεύτηκε περίπου το 30% των πελατών ξέρετε τι κάνει? Διαπραγματεύεται την τιμή χωρίς την απόδειξη ακόμα και για 20 λεπτά.
Παράδειγμα 2ο έχω βρεθεί ακόμα και πολύ τελευταία μπροστά σε νομικές διεκδικήσεις. Με δικηγόρους , νομικούς συμβούλους ακόμα και μπροστά στην έδρα, βρήκα διατάξεις του ευρωπαϊκού δικαίου (που είναι και πολύ λογικό και απλό στην σύλληψή του που αναιρούν τις αντίστοιχες διατάξεις τους Ελληνικού δικαίου. Και όταν η αντιπαράθεση έφτασε τελικά (δις) σε γνωμοδότηση γιατί έτσι και όχι αλλιώς, ο από καθέδρας νομικοί (ο υποφαινόμενος δεν είναι νομικός) έφτασαν να μου αιτιολογήσουν την απάντησή τους με 2 διαφορετικούς.
1. Εγώ είμαι στην έδρα, άρα εγώ ξέρω και εσύ από κάτω απλά πιθανολογείς (με ένα σαρδόνιο χαμόγελο) χωρίς όμως να εξηγήσει τα περαιτέρω
2. Στα παλαιά των υποδημάτων μου οι Ευρωπαϊκές διατάξεις, εγώ δικάζω/ γνωμοδοτώ σύμφωνα με τον ελληνικό νόμο και τις διατάξεις που τελικά γνωρίζω/ ή με συμφέρουν!
Το πρόβλημα είναι βαθιά κοινωνικό τελικά, όχι μόνο οικονομικό, μέχρι στιγμής φαινόμαστε κατώτεροι των περιστάσεων.
Τα μέτρα που πάνε να εφαρμοστούν είναι εν γένει σωστά, αλλά δεν θα εφαρμοστούν πάλι σε όλους.
Θα εφαρμοστούν πάλι τα φοροεισπρακτικά και μόνο και ποτέ - μα ποτέ τα διαρθρωτικά και εκεί είναι το ζουμί.
Η δε πολυνομία επιτρέπει τις εξαιρέσεις. και οι εξαιρέσεις είναι είναι που πάνε να γίνουν κανόνας.
Και πολυ λυπάμαι για αυτό!
Ισως η θεραπεία είναι μονο απο ενα σοκ- μπας και ξυπνησουμε καιδουμε οτι οι διαρθρωτικές αλλαγές πρέπει να γίνουν
Μέχρι στιγμής οι συντεχνίες έχουν νικήσει ΚΑΤΑ ΚΡΑΤΟΣ την οποιαδηποτε μαχη και εχουν παρει μαζί τους- θα τον ονομάσω και ας κατηγορηθω -τον λαουτζικο την μεσαία τάξη, η οποία ποια δεν μπορεί ουτε καν να δει τι πρέπει να γίνει.
Κοντινό μου παράδειγμα, η οικογενεια μου, που είμαι ο μονος πια (και μειοψηφια) με τις απόψεις αυτές (περί αλλαγών και μεταρρυθμίσεων), ολοι οι αλλοι πια αρχιζαν να ενστερνιζονται απόψεις ακομα και ακραιες και βρίσκουν καταφύγιο σε λόγια εύκολα.
Οι ξένοι είναι κακοί, ήρθαν να μας πάρουν τα υπάρχοντα!
Φτάσανε τον κόσμο να πιστέψει ότι οι Αλλαγές είναι ο Σατανάς και το καλό είναι η Διαφθορά- εκεί οδηγηθηκαμε- φορτώσαν τα πάντα σε ένα μνημόνιο που δεν εφαρμόστηκε στο μεγαλύτερο σκέλος του- επίτηδες- ώστε να οδηγήσουν την κατάσταση εδώ, μόνο και μόνο μην χάσουν τη μάσα τους. Ναι στους φόρους- όχι στις αλλαγές (στο όνομα της ...συντεχνίας)
Ο κόσμος συνέδεσε έτσι τις όποιες Μεταρρυθμίσεις με προσπάθεια υφαρπαγής σε όλα τα επίπεδα.
Περιουσιακών στοιχείων, συνείδησης, πολιτισμικής και εθνικής ταυτότητας και πάει λέγοντας.
Πολύ Λυπάμαι για την χώρα μου και τους συμπολίτες μου.
Φτάνω στο σημείο να πιστέψω, ότι αν η διαφθορά και η ρεμούλα τους αρέσει, μήπως, λέω μήπως πρέπει να σεβαστούμε την απόφαση αυτή?
Ίσως μόνο με ένα σοκ αλλάξει η κατάσταση. Να τα χάσουμε ΟΛΑ μηπως και ξανακερδίσουμε ΚΑΤΙ. Και εδώ που φτάσαμε εύκολες λύσεις δεν υπάρχουν.
Παρακαλώ δείτε το σενάριο με την όποια ψυχραιμία μας έχει απομείνει μήπως και βγάλουμε άκρη.
Είμαστε πια στο οριακό σημείο όπου το κόστος παραμονής στο ευρώ τείνει να ξεπεράσει το grexit.
Συγγνώμη που το γράφω, είμαι υπέρ του ευρώ, αλλά αυτή είναι και η αλήθεια πια.
Αν το ΑΕΠ πέσει κάτω των 150 δις πρέπει να σκεφτούμε εναλλακτικές.
...Με όποιο τρόπο βάλεις τα σενάρια κάτω, τα κουκιά πια δεν βγαίνουν. Ναι πριν έβγαιναν αν με ρωτήσετε, μέχρι και την άνοιξη.
Με δεδομένο, ότι το άνοιγμα των επαγγελμάτων δεν θα γίνει, όπως ούτε και η άρση μονιμότητας στο δημόσιο, και οι συντεχνίες θα συνεχίσουν να "κυβερνούν" η μόνη λύση που βλέπω πια, είναι το ξεκαθάρισμα των λογαριασμών εκτός ευρώ.
Η επιλογή είναι είτε αυτή (με ότι συνεπάγεται) ή ξένη επιτροπεία.
Δεν θεωρώ οτι υπάρχει εύκολη απάντηση και στα δύο. Ίσως η ξένη εποπτεία- επιτροπεία να περνάει μέσα από αλλαγή απλά διαχειριστών. δεν ξέρω. Αν μέχρι στιγμής οι σύμβουλοι της ΕΕ και του ΔΝΤ δεν έχουν καταφέρει τίποτα γιατί να τα καταφέρουν στο μέλλον? Απ την άλλη αν αναλάβουν τα «σημεία κλειδιά» των υπουργείων και των οργανώσεων μήπως τελικά μπορέσουν να εξαρθρώσουν πιο εύκολα την διαφθορά και τους μηχανισμούς της?
Προσοχή δεν αναφέρομαι στο να στηρίξουμε τις ηλιθιότητες των ΑΣΥΝΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ του ΚΚΕ και της Χ.Α. Καμία σχέση. Μιλάω για την θεωρία του σοκ, επιστροφή στην δραχμή (μόνο ως αποθεματικό νόμισμα), συναλλαγές με ευρώ, πληρωμές του δημοσίου τομέα για μισθούς και συντάξεις για 6 μήνες μόνο σε ένα ελάχιστο ποσό (500 € πχ θέλει ψάξιμο αυτό), παροχή δελτίων για κοινωνικά αγαθά, απαγόρευση αγοροπωλησίας γης και ξεκαθάρισμα των συντεχνιών. Κανονικό χρεοστάσιο δηλαδή.
Δεν βλέπω πως η Ελληνική Κοινωνία θα ξυπνήσει απ τον λήθαργό της. Δεν ξέρω, υπόθεση εργασίας κάνω και ‘γω. Τον Π/Υ δεν τον έχω δει πλήρη ακόμα, έχω δει τα επιμέρους που θα κοπούν όμως.
Κατανοώ ότι το πρόβλημα είναι διττό, απ την μία το πραγματικό χρηματικό χρέος, απ την άλλη η διαφθορά και οι συντεχνίες ως μηχανισμό που το παράγει, αλλά πια φτάσαμε στο σημείο να έχει πιστεί ο λαός οτι οι διαρθρωτικές αλλαγές είναι κακές. Αν η πλειοψηφία το νομίζει αυτό, ποιοι είμαστε εμείς να αντιταχθούμε?
Να σας αναφέρω και δύο παραδείγματα
Το πρώτο που το διασταύρωσα και με άλλους πολίτες που έχουν καταστήματα εστίασης είναι το εξής.
Πέρασε η διάταξη περί του όταν δεν κόβεις απόδειξη ο άλλος να φεύγει χωρίς να πληρώσει. Με το που μαθεύτηκε περίπου το 30% των πελατών ξέρετε τι κάνει? Διαπραγματεύεται την τιμή χωρίς την απόδειξη ακόμα και για 20 λεπτά.
Παράδειγμα 2ο έχω βρεθεί ακόμα και πολύ τελευταία μπροστά σε νομικές διεκδικήσεις. Με δικηγόρους , νομικούς συμβούλους ακόμα και μπροστά στην έδρα, βρήκα διατάξεις του ευρωπαϊκού δικαίου (που είναι και πολύ λογικό και απλό στην σύλληψή του που αναιρούν τις αντίστοιχες διατάξεις τους Ελληνικού δικαίου. Και όταν η αντιπαράθεση έφτασε τελικά (δις) σε γνωμοδότηση γιατί έτσι και όχι αλλιώς, ο από καθέδρας νομικοί (ο υποφαινόμενος δεν είναι νομικός) έφτασαν να μου αιτιολογήσουν την απάντησή τους με 2 διαφορετικούς.
1. Εγώ είμαι στην έδρα, άρα εγώ ξέρω και εσύ από κάτω απλά πιθανολογείς (με ένα σαρδόνιο χαμόγελο) χωρίς όμως να εξηγήσει τα περαιτέρω
2. Στα παλαιά των υποδημάτων μου οι Ευρωπαϊκές διατάξεις, εγώ δικάζω/ γνωμοδοτώ σύμφωνα με τον ελληνικό νόμο και τις διατάξεις που τελικά γνωρίζω/ ή με συμφέρουν!
Το πρόβλημα είναι βαθιά κοινωνικό τελικά, όχι μόνο οικονομικό, μέχρι στιγμής φαινόμαστε κατώτεροι των περιστάσεων.
Τα μέτρα που πάνε να εφαρμοστούν είναι εν γένει σωστά, αλλά δεν θα εφαρμοστούν πάλι σε όλους.
Θα εφαρμοστούν πάλι τα φοροεισπρακτικά και μόνο και ποτέ - μα ποτέ τα διαρθρωτικά και εκεί είναι το ζουμί.
Η δε πολυνομία επιτρέπει τις εξαιρέσεις. και οι εξαιρέσεις είναι είναι που πάνε να γίνουν κανόνας.
Και πολυ λυπάμαι για αυτό!
Ισως η θεραπεία είναι μονο απο ενα σοκ- μπας και ξυπνησουμε καιδουμε οτι οι διαρθρωτικές αλλαγές πρέπει να γίνουν
Μέχρι στιγμής οι συντεχνίες έχουν νικήσει ΚΑΤΑ ΚΡΑΤΟΣ την οποιαδηποτε μαχη και εχουν παρει μαζί τους- θα τον ονομάσω και ας κατηγορηθω -τον λαουτζικο την μεσαία τάξη, η οποία ποια δεν μπορεί ουτε καν να δει τι πρέπει να γίνει.
Κοντινό μου παράδειγμα, η οικογενεια μου, που είμαι ο μονος πια (και μειοψηφια) με τις απόψεις αυτές (περί αλλαγών και μεταρρυθμίσεων), ολοι οι αλλοι πια αρχιζαν να ενστερνιζονται απόψεις ακομα και ακραιες και βρίσκουν καταφύγιο σε λόγια εύκολα.
Οι ξένοι είναι κακοί, ήρθαν να μας πάρουν τα υπάρχοντα!
Φτάσανε τον κόσμο να πιστέψει ότι οι Αλλαγές είναι ο Σατανάς και το καλό είναι η Διαφθορά- εκεί οδηγηθηκαμε- φορτώσαν τα πάντα σε ένα μνημόνιο που δεν εφαρμόστηκε στο μεγαλύτερο σκέλος του- επίτηδες- ώστε να οδηγήσουν την κατάσταση εδώ, μόνο και μόνο μην χάσουν τη μάσα τους. Ναι στους φόρους- όχι στις αλλαγές (στο όνομα της ...συντεχνίας)
Ο κόσμος συνέδεσε έτσι τις όποιες Μεταρρυθμίσεις με προσπάθεια υφαρπαγής σε όλα τα επίπεδα.
Περιουσιακών στοιχείων, συνείδησης, πολιτισμικής και εθνικής ταυτότητας και πάει λέγοντας.
Πολύ Λυπάμαι για την χώρα μου και τους συμπολίτες μου.
Φτάνω στο σημείο να πιστέψω, ότι αν η διαφθορά και η ρεμούλα τους αρέσει, μήπως, λέω μήπως πρέπει να σεβαστούμε την απόφαση αυτή?
Ίσως μόνο με ένα σοκ αλλάξει η κατάσταση. Να τα χάσουμε ΟΛΑ μηπως και ξανακερδίσουμε ΚΑΤΙ. Και εδώ που φτάσαμε εύκολες λύσεις δεν υπάρχουν.
Παρακαλώ δείτε το σενάριο με την όποια ψυχραιμία μας έχει απομείνει μήπως και βγάλουμε άκρη.
ΕΚΤΙΜΩ ΟΤΙ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΚΕΙΜΕΝΟ ΜΑΛΛΟΝ ΑΣ ΜΗΝ ΤΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΩ ΕΙΡΩΝΙΚΟ, ΑΛΛΆ ΣΙΓΟΥΡΑ ΔΕΙΚΤΙΚΟ ΣΩΣΤΑ?
ΑπάντησηΔιαγραφή